Kuzdak Krzysztof

Prof. dr hab. n. med. Krzysztof Kuzdak - lekarz (chirurg, endokrynolog), absolwent Wydziału Lekarskiego Łódzkiej Akademii Medycznej. 

W latach 70-tych pracował w Miejskim Szpitalu w Zgierzu. Z zakresu chirurgii ogólnej w 1978 uzyskał specjalizację I stopnia, a w 1982 r. II stopnia. W 1984 uzyskał stopień doktora nauk medycznych, a rozprawę habilitacyjną odbył w 1996 r. W roku 2000 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 2002 r. tytuł prof. zwyczajnego. 

Jest Kierownikiem Kliniki Chirurgii Endokrynologicznej i Ogólnej Akademii Medycznej w Łodzi. Uczestnik wielu stypendiów zagranicznych (m.in. Innsbruck, Wiedeń, Hamburg, Dusseldorf). Posiada bogaty dorobek naukowy. 

Członek siedmiu krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych, w tym: Towarzystwa Chirurgów Niemieckich, Europejskich Towarzystw Chirurgów i Endokrynologicznych, ponadto jest członkiem Zarządu Głównego Towarzystwa Chirurgów Polskich, Przewodniczącym Łódzkiego Oddziału TChp. 

Dwukrotnie odznaczany nagrodami Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz dwukrotnie nagrodami rektora. 

• Informacje (zdjęcia) na stronie cybra.lodz.pl; 
• Wywiad z prof. dr hab. Krzysztofem Kuzdakiem (rozmawiała Anna Gronczewska) na stronie "Dziennika Łódzkiego";  
• Acta Clinica et Morphologica - suplement 1/2002 (wykorzystane zdjęcie Krzysztofa Kuzdaka).

Tytuł "Zasłużony dla Miasta Zgierza" dla prof. dr hab. Krzysztofa Kuzdaka został przyznany Uchwałą Nr XLVII/447/2006 Rady Miasta Zgierza z dnia 28 kwietnia 2006 r. 

*** 

Studia:

• 1968–1974 Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Łodzi

Dorobek naukowy: 

• Stopień naukowy doktora medycyny w roku 1984 na podstawie rozprawy „Wpływ Thyreoideum na zachowanie się poziomów tyreotropiny i hormonów tarczycy u chorych po strumektomii z powodu wola guzkowego obojętnego”, promotor Prof. K. Rybiński.
• Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk medycznych w roku 1996, opiekun naukowy Prof. K. Rybiński na podstawie rozprawy habilitacyjnej pod tytułem "Udział Tyreotropiny, Melatoniny i wybranych czynników wzrostowych w patogenezie odrostu wola po leczeniu operacyjnym".
• Liczba publikacji ogółem - 238. 
• Liczba prac oryginalnych, w pełnej wersji opublikowanych w recenzowanych czasopismach krajowych i (zagranicznych ) – 88 (21). 
• Liczba i rok wydania podręczników (rozdziały) i skryptów (tytuły) - 5: 
  - Zarys propedeutyki chirurgii, red. J. Narębski (1999 rok), rozdziały: Diagnostyka obrazowa (130-150), Videochirurgia (224-233); 
  - Chirurgia polska końca XX wieku, red. W. Noszczyk (2001 rok), rozdział: Chirurgia endokrynologiczna red. Cichoń PZWL 2009 (156-162); 
  - Zasady diagnostyki i chirurgicznego leczenia nowotworów w Polsce, red. prof. A. Szawłowski  (2003 rok), rozdziały: Nowotwory tarczycy (127-139), Nowotwory przytarczyc (140-142); 
  - Chirurgia Onkologiczna, red. Jeziorski PZWL (2010), rozdział 42 Nowotwory tarczycy (719-741), rozdział 43 Nowotwory przytarczyc (741-755); 
  - Chirurgia, red. Noszczyk PZWL (2010), rozdział 42 Gruczoły przytarczyczne (451-457); 
  - Podstawy chirurgii, red. Szmidt PZWL (2010), rozdział 49.1 Wprowadzenie (1137), rozdział 49.5 Choroby tarczycy (1148-1162). 
• Liczba prac opublikowanych w pamiętnikach zjazdów – 120. 
• Prace poglądowe – 5. 

Dorobek zawodowy: 

• Główne zainteresowania i osiągnięcia: chirurgia endokrynologiczna i chirurgia minimalnie inwazyjna; 
• Unikalne umiejętności: laparoskopia; ultrasonografia w zakresie chirurgii (certyfikat 1987 rok); 
• Kierownictwo specjalizacji: obecnie 8 specjalizantów. 

Przynależność do towarzystw i organizacji: 

• PTCh – Członek Zarządu; Przewodniczący Sekcji Chirurgii Endokrynologicznej; 
• Polskie Towarzystwo Endokrynologiczne - Członek Zarządu; 
• Towarzystwo Chirurgów Niemieckich - członek; 
• Członek Zarządu Sekcji Videochirurgii; 
• Członek założyciel ESES Europejskiego Towarzystwa Chirurgii Endokrynologicznej; 
• Przewodniczący Łódzkiego Oddziału Towarzystwa Chirurgów Polskich; 
• Prezes Klubu Chirurgii Endokrynologicznej. 

Ważniejsze nagrody i wyróżnienia: 

• Ministra Zdrowia – zespołowa 1996;
• Rektorska - indyw. naukow. 1997;
• Aesculap – ind. za wyszkolenie 200 chirurgów w technice laparoskopowej 2000.   

Źródło: dorobek naukowy na stronie mp.pl